Waarom ik indertijd voor de opleiding tot burgerlijk ingenieur gekozen heb, is eigenlijk geen gemakkelijke vraag. Wiskunde lag me zeker wel, computers ook. Ik volgde de opkomst van computergames van dichtbij. Voor de rest waren scheikunde en fysica oké - alleen van elektriciteit begreep ik toen niet veel - en Latijn was wel genoeg geweest in het zesde. Een profiel, zo vertelde men, dat mooi in de lijn lag van de studies tot burgerlijk ingenieur. Op infodagen hoorde ik dat het een brede, wetenschappelijke opleiding was, maar wat dat nu juist betekende bleef toch vaag. ik vond het in elk geval goed dat ik na twee jaar nog heel verschillende specialisaties kon kiezen, wat in andere wetenschappelijke richtingen moeilijker is.

Als ik er nu op terugkijk, heb ik zeker geen spijt van mijn keuze. De opleiding tot burgerlijk ingenieur was zeker niet makkelijk. Op de juiste momenten moest er hard gewerkt worden. Voor de andere momenten kan ik een tof kotleven en regelmatig een fuif aanbevelen. Ik probeerde wel de meeste lessen en oefenzittingen mee te pikken. Ik koos voor computerwetenschappen als specialisatie en na vijf jaar was ik burgerlijk ingenieur.

Zonder moeite een job

Het eerste wat opviel was dat solliciteren vlotter ging dan verwacht. In juli had ik al werk, maar achteraf gezien had ik toch beter een laatste keer 3 maanden vakantie genomen. Mijn eerste job was bij Barco Graphics als software ingenieur. Ik werkte er mee aan software voor digitale drukpersen en heb er veel bijgeleerd in een losse sfeer. Na anderhalf jaar kreeg ik de kans om een doctoraat te starten aan het Departement Computerwetenschappen van de universiteit. Het onderwerp was computer graphics en meer bepaald het genereren van realistische beelden met de computer. Zoals ‘Toy story’ maar dan beter, vatten wij het in die tijd samen. Rendering, ray tracing en photon maps voor de kenners. Een nieuwe techniek uitdokteren, publiceren en presenteren voor een grote zaal collega-researchers van over heel de wereld, het geeft toch een kick en ik heb er een goeie vriend bij Pixar aan overgehouden. Na een zestal jaren heb ik mijn doctoraat behaald.

Een job kost weinig moeite als je ze graag doet

Op dit moment werk ik bij Luciad, een middelgroot en groeiend bedrijf dat software maakt voor geografische informatiesystemen. Luciad software wordt bijvoorbeeld gebruikt in systemen die alle Europese vluchten in real-time visualiseren op een kaart of in systemen die via analyse van terreingegevens de beste posities van radarinstallaties bepalen.
Ikzelf ben CTO en leid een tiental jaren de productafdeling. Daarbij steun ik op een geweldig team dat het onderzoek, de ontwikkeling en de support van de softwareproducten van Luciad verzorgt. Een interessante job, vind ik zelf, omdat het technisch werk met people management, product management en bedrijfsstrategie combineert. De laatste jaren hebben we de productportfolio sterk uitgebreid en verscheidene buitenlandse kantoren opgericht om ons distributienetwerk te vergroten. Dit zijn interessante tijden voor Luciad en heel wat burgerlijk ingenieurs zijn mee de drijvende kracht achter deze evolutie.

Nu weet ik het

De meeste voldoening van de studies ingenieurswetenschappen heb ik toch nog steeds aan het inzicht in de werking van de dingen, gaande van metaalmoeheid over kernsplitsing tot het zuiveren van water, het maken van efficiënte motoren en het deftig ontwerpen van software. Uit interesse voor die kennis op zich zou ik opnieuw dezelfde keuze maken. Maar nu begrijp ik ook wat men op infodagen bedoelt met ‘een brede wetenschappelijke opleiding’ en besef ik welke mogelijkheden en keuzes dit opgeleverd heeft.